Atasözleri; İsminden de anlaşılacağı üzere atasözleri, kuşaktan kuşağa halk arasında söylenen, ilk kimin tarafından söylendiği bilinmeyen, birtakım gerçekleri kısa ve öz bir şekilde ifade eden ve atalarımızdan günümüze kadar gelebilmiş özlü sözlerdir. Atasözleri, içinde doğdukları ve yaşadıkları toplumun gelenek ve göreneklerini, yaşam tarzını yansıtan, geçmiş ve yaşanmış tecrübelerin özünü ifade eden, halkın ortak malı oldukları için de halk dilinin değerli ürünleridir. Anlamları ve öğütleri itibariyle de halkın tüm kesimleri tarafından kabul görmektedirler. Atasözleri, doğdukları ve yaşadıkları toplumun yaşam felsefesini, dünya görüşünü, insana nasıl değer verilmesi gerektiğini, haksızlık yapmadan nasıl yaşanılacağını ve hangi kurallara uyulması gerektiğini özlü bir şekilde ifade etmektedirler.

Bu tanım doğrultusunda yaptığım araştırmalarda, Kırklareli’nde söylenen 808 adet atasözü derlenmiştir. Bu atasözlerinden bir kısmı ülkemiz genelinde de muhakkak bilinmekte ve söylenmektedir. Kırklareli’nde yeri geldiğinde söylenen yöresel atasözlerinden bir kısmına şöyle örnek verebiliriz.

• Açtırma kutuyu, söyletme kötüyü
• Ayı eniğini severken öldürür.
• Bağda izin olsun, yemeye yüzün olsun.
• Bak bana bir gözle, bakayım sana iki gözle.
• Fakirin kızanı, zenginin parası kıymetlidir.
• Harman yel ile, düğün el ile yapılır.
• Mart ayı dert ayı, bir sepet saman ver Ali dayı.
• Sağ elin verdiğini sol el görmesin.
• Ver yiyeyim, ört yatayım.
• Yiyen bilmez kotaran bilir.

Kaynak: Kırklareli İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü Halk Kültürü Araştırmacısı Zekeriya Kurtulmuş tarafından derlenmiştir.