Zeybek türküleri usul olarak genelde 9 zamanlıdır. Ritim olarak 9/2 ve 9/4’ lük olanlar “ağır zeybek”; 9/8, ve 9/16’ lık olanlar ise “yürük (kıvrak) zeybek” olarak tanımlanırlar. Konu olarak bakıldığında zeybek türküleri, hayat hikâyelerine uygun olarak iki ana başlık altında toplanırlar:

• Zeybeklerin kahramanlıkları ve gönül ilişkilerini anlatan türküler.
• Zeybeklerin ölümüne ilişkin ağıt niteliğinde söylenmiş türküler.

Mertlikleri, kahramanlıkları, haksızlığa boyun eğmemeleri ile Batı Anadolu insanının takdirini kazanmış zeybekler için çok sayıda türkü yakılmıştır. Bunlardan bazılarını şöyle sıralayabiliriz: İzmir’in Kavakları (Çakıcı Efe Türküsü), Harmandalı, Şu İzmir’den Çekirdeksiz Nar Gelir, İnce Mehmet, Gökçen Efe, Mezarımın Başı Bozdağ’a Karşı, Kamalı zeybek, Gerizler Başı, Posluoğlu Mehmet, Çaktım Çaktım Almadı, Harmandalı, Ötme Bülbül, Bergama Konakları, Bir Ataş Ver Cigaramı Yakayım, Muhabbetler Kuruldu.

Kaynak: 

• Akdoğu, O. (2004). Bir Başkaldırı Öyküsü Zeybekler. Tarihi - Ezgileri – Destanları. İzmir: Sade Matbaacılık.
• Avcı, A. H. (2004). Zeybeklik ve Zeybekler Tarihi. İstanbul: E Yayınları.
• Yetkin, S. (1997). Ege'de Eşkıyalar. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
• Dural,H. (1999). Bize Derler Çakırca- 19. ve 20. Yüzyılda Ege’de Efeler, (Yay. Haz. Sabri Yetkin). İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
• Yavuz, B.G. (2012). Yukarı Küçükmenderes Havzasında Zeybekler. Ödemiş: Efe Ofset ve Matbaacılık.
• TRT Müzik Dairesi Başkanlığı (1991).Türk Halk Müziği Repertuar Kitabı (Yöre Adına Göre). Ankara: TRT müzik Dairesi Yayınları.