Akseki İlçesi Ormana Köyünde derlenen ve bir annenin ölen çocuğu için yaktığı ağıt: Ağlarım oğlum özümden Esme esen, yağma yağmur Kanlar domurdu gözümden Koz dibinde Esadım var Ben de ayrıldım Allahım Hoşundu tifo derdi hoşundu Pek çok sevgili kuzumdan Gel git yavrum ayakların üşüdü Pek sevdiğim bal bülücüm Hepisinin içinde sevgisi baş idi. Yanakları al bülücüm Anan sensiz duramayacak Öpmeye kıyamazken Oyalanma gel bülücüm Sevmeye doyamazken Yitirdim güzel bülücüm Toprağa döşediğim bülücüm. Deydi mi ki nazar bülücüm Durmaz anan aklını bozar bülücüm.

Kaynak: Çimrin, H. (2006) Antalya Folkloru. Antalya: ATSO Yayınları