Deyimler, asıl anlamlarından uzaklaşmak suretiyle yeni kavramlar oluşturan kalıplaşmış sözlerdir. İki veya daha çok kelimeden kurulan, duygu ve düşüncelerimizi dikkat çekecek biçimde ortaya koyan asıl anlamın dışında özel anlam taşıyan dilsel ifadelerdir. “Bir gramer şekli veya çekici bir anlatım kılığı taşıyan ve genel kural niteliğinde olmamak üzere çoğunun öz anlamından ayrı bir anlamı bulunan kalıplaşmış sözlerdir” (Aksoy 1962: 148).                  

Ağız aramak                              

Akıl sır erdirememek                   

Ayağını sürüyerek gelmek 

Boş gezenin boş kalfası 

Çırak çıkarmak 

Dağdaki ciğere tuz ekmek 

Deli kız ekmeği 

Dereyi görmeden paçayı sıvamak 

Düğün tutmak 

Düzen tutmak 

Ecir sabır dilemek

Elinin hamuruyla erkek işine karışmak 

Garez etmek 

Gönlünden çıkmak- gönlünden kopmak-

Hamam yaptırmak 

Hora geçmek 

Kaleme almamak 

Kaşık düşmanı 

Kınaya yatırmak 

Kol tutmak 

Külahı gözünün önüne getirmek 

Masal sökmek 

Nasibini başka yerde aramak 

Oku salmak 

Ödü sıdmak 

Ölü gibi ağır 

Ön ayak olmak 

Para gatmak 

Sözün çalımı 

Türkü çekmek 

Unu hamurlandırmak 

Üç ölümü bir etmek 

Üstüne olmak 

Yağ gömmek 

Yakım yakmak 

Yangından mal kaçırmak 

Türkan, Kadriye. (2021). Burdur Halk Kültürü Araştırmaları. K. Türkan, H. Kökten (Ed.). Halk Edebiyatı (188-190). Ankara: Gece Kitaplığı Yayınları.